ادرس های مجازی و فیزیکی اچ پی

منظور از آدرس دهی منطقی و آدرس دهی فیزیکی چیست ؟

یک کامپیوترها وقتی میخواهند به شبکه متصل شود نیاز به دستگاهی به نام کارت شبکه دارد که میتواند بصورت کابلی و یا وایرلس باشد

هر کارت شبکه یک آدرس فیزیکی دارد که روی آن نوشته شده است

به آدرس فیززیکی ،  MAC Adress می گویند

ویژگی های آدرس mac:

• آدرس MAC یک آدرس 48 بیتی در مبنای 16 دارد
• آدرس فیزیکی در لایه ی دوم osi کار میکند
• آدرس فیزیکی در حالت عادی ثابت است
• آدرس منطقی بسته به شبکه ای که در آن کار میکند متغیر است

به آدرس منطقی ، IP Adress می گویند

ویژگی های آدرس ip:

• آدرس IP دارای دو نسخه IPV4 و IPV6 است
• آدرس IPV4 یک آدرس 32 بیتی در مبنای 10 دارد
• آدرس IPV6 یک آدرس 128 بیتی در مبنای 16 دارد

برای ارتباط با هر شبکه هم نیاز به آدرس IP و هم آدرس MAC وجود دارد

تفاوت بین آدرس های مجازی و فیزیکی سرور اچ پی

واحد اصلی سیستم های محاسباتی مدرن، حافظه کامپیوتر است. اطلاعات و دستوراتی را که پردازنده در حال حاضر اجرا می کند، ردیابی می کند. یک آدرس، که مکان داده ها را در حافظه مشخص می کند، توسط برنامه ها برای دسترسی به حافظه استفاده می شود.

1. کدی هارد ssd hp

آدرس‌های فیزیکی و آدرس‌های مجازی دو نوع متفاوت از آدرس‌های حافظه هستند که در محاسبات استفاده می‌شوند. آدرس های مجازی توسط سیستم عامل به آدرس های فیزیکی نگاشت می شوند، در حالی که آدرس های فیزیکی به مکان فیزیکی خاصی در حافظه اشاره می کنند. آدرس دهی مجازی از حافظه یک فرآیند محافظت می کند که توسط فرآیند دیگر قابل دسترسی نباشد و رایانه را قادر می سازد تا از حافظه بیشتری نسبت به آنچه که از نظر فیزیکی قابل دسترسی است استفاده کند.

آدرس مجازی چیست؟

آدرسی که توسط یک فرآیند یا برنامه برای ارجاع به یک منطقه حافظه در فضای آدرس آن استفاده می شود به عنوان آدرس مجازی شناخته می شود. هیچ ارتباط مستقیمی بین این آدرس حافظه و یک مکان فیزیکی خاص در حافظه کامپیوتر وجود ندارد. در عوض، به آدرس حافظه مجازی اشاره دارد که سیستم عامل کامپیوتر آن را به آدرس حافظه فیزیکی نگاشت می کند.

سیستم‌عامل‌های رایانه‌ای مدرن باید آدرس‌دهی مجازی داشته باشند زیرا به چندین فرآیند اجازه می‌دهد به طور همزمان بدون تداخل با یکدیگر کار کنند. هر فرآیند دارای یک فضای آدرس مجازی منحصر به فرد است که از فضای آدرس مجازی سایر فرآیندها جدا است.

با اجازه دادن به سیستم عامل برای ذخیره بخش هایی از حافظه مجازی یک فرآیند در دستگاه های ذخیره سازی ثانویه، مانند هارد دیسک ها یا درایوهای حالت جامد، زمانی که حافظه فیزیکی محدود است، استفاده از آدرس دهی مجازی نیز استفاده موثرتری از حافظه فیزیکی را ممکن می سازد. این فرآیند که به آن مدیریت حافظه مجازی گفته می شود، برای افزایش مقدار حافظه موجود بدون افزودن حافظه فیزیکی بیشتر به سیستم استفاده می شود.

مزایای آدرس مجازی

در اینجا برخی از مزایای استفاده از آدرس های مجازی – آورده شده است

• افزایش استفاده از حافظه – با قرار دادن داده‌های کمتر مورد استفاده در دستگاه‌های ذخیره‌سازی ثانویه، آدرس‌دهی مجازی رایانه را قادر می‌سازد تا از حافظه بیشتری نسبت به آنچه که از نظر فیزیکی قابل دسترسی است استفاده کند.
• حفاظت از حافظه – هر فرآیند دارای یک فضای آدرس مجازی مجزا است که در برابر دسترسی سایر فرآیندها ایمن شده است و دسترسی به حافظه بین فرآیندها را ممنوع می کند.
• افزایش امنیت – با جلوگیری از دسترسی برنامه های مخرب به حافظه خارج از مکان اختصاص داده شده خود، آدرس دهی مجازی می تواند امنیت سیستم را افزایش دهد.
• 
  

  سرور HPE DL385 gen10

معایب آدرس مجازی

در زیر برخی از معایب استفاده از آدرس‌های مجازی ذکر شده است

• سربار – ترجمه آدرس‌های مجازی به آدرس‌های فیزیکی که هنگام استفاده از آدرس‌دهی مجازی رخ می‌دهد، سربار اضافی اضافه می‌کند و می‌تواند عملکرد را به تاخیر بیاندازد.
• تکه تکه شدن – تکه تکه شدن حافظه می تواند با استفاده از آدرس دهی مجازی اتفاق بیفتد زیرا فرآیندهای مختلف ممکن است بلوک های حافظه با اندازه های مختلف را اشغال کنند و بلوک های حافظه استفاده نشده را در فضای آدرس پراکنده کنند.
• پیچیدگی – استفاده از آدرس دهی مجازی سیستم عامل را پیچیده تر می کند و نیاز به پشتیبانی سخت افزاری اضافی دارد که می تواند هزینه سیستم را افزایش دهد.

آدرس فیزیکی چیست؟

آدرس حافظه ای که مستقیماً یک مکان فیزیکی در حافظه رایانه را شناسایی می کند به عنوان آدرس فیزیکی در حافظه شناخته می شود. این مکان دقیق ذخیره حافظه در رم رایانه یا سایر اشکال حافظه فیزیکی مانند درایوهای فلش یا هارد دیسک است.

فروش ویژه هارد سروری HP

سخت افزار کامپیوتر، مانند واحد مدیریت حافظه (MMU)، از آدرس های فیزیکی برای دسترسی و اصلاح داده های ذخیره شده در حافظه استفاده می کند. MMU یک آدرس فیزیکی مورد استفاده توسط یک نرم افزار برای دسترسی به یک مکان حافظه را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کند که موقعیت دقیق داده ها را در سخت افزار حافظه نشان می دهد.

آدرس‌های فیزیکی اغلب در قالب باینری نشان داده می‌شوند و از رشته‌ای از بیت‌ها تشکیل شده‌اند که به طور خاص مکان را در حافظه شناسایی می‌کنند. حداکثر مقدار حافظه ای که یک کامپیوتر ممکن است به آن دسترسی داشته باشد بستگی به تعداد بیت هایی دارد که برای نشان دادن یک آدرس فیزیکی استفاده می شود.

آدرس‌های فیزیکی و آدرس‌های مجازی اغلب با هم در سیستم‌های کامپیوتری مدرن استفاده می‌شوند و به سیستم عامل اجازه می‌دهند تا با نگاشت آدرس‌های مجازی به آدرس‌های فیزیکی، حافظه سیستم را بهتر مدیریت کند. این فرآیند که به آن مدیریت حافظه مجازی گفته می شود، برای افزایش مقدار حافظه موجود بدون افزودن حافظه فیزیکی بیشتر به سیستم استفاده می شود.

مزایای آدرس فیزیکی

در اینجا برخی از مزایای استفاده از آدرس فیزیکی – آمده است

• دسترسی مستقیم به حافظه – آدرس‌های فیزیکی دسترسی مستقیم به سخت‌افزار حافظه را می‌دهند و دسترسی سریع و مؤثر به داده‌های ذخیره شده در حافظه را ممکن می‌سازند. دسترسی مستقیم به حافظه
• مدیریت آسان حافظه – آدرس‌های فیزیکی و مکان‌های حافظه بلافاصله مطابقت دارند و مدیریت حافظه فیزیکی را آسان و ساده می‌کنند.
• بدون سربار – هنگام دسترسی به حافظه با استفاده از آدرس های فیزیکی، هیچ سربار اضافی وجود ندارد زیرا آدرس نیازی به ترجمه به فرمت دیگری ندارد.
• استفاده از حافظه قابل پیش بینی – آدرس های فیزیکی روشی قابل پیش بینی برای تخصیص و استفاده از حافظه ارائه می دهند که می تواند طراحی برنامه را آسان کند.